Blog #27: Het marktsentiment

Gepubliceerd door Jan Maurits Kemps op 29 mei 2018

DE EUROPESE HOUTVERORDENING VERSUS DUE DILLIGENCE

De invoering van EUTR-995 in maart 2013 heeft bij mening importeur vraagtekens gezet en flink wat voeten in de aarde gehad. Over dit onderwerp ging mijn allereerste blog: http://www.hotim.nl/blog/blog-1-eutr-de-handelaar-haakt-af-de-importeur-probeert-het-te-begrijpen/. Nu zoveel jaren later zorgt de EUTR en het stelsel van zorgvuldigheidseisen (due diligence) - om zorg te dragen dat er geen illegaal gekapt hout op de markt wordt gebracht – nog steeds voor onduidelijkheid.

Laten we even een paar basisbeginselen uit de wetgeving EUTR 995-2010 aanstippen:

A:

• „legaal gekapt”: gekapt overeenkomstig de toepasselijke wetgeving in het land waar het hout is gekapt;
• „toepasselijke wetgeving”: de wetgeving die van kracht is in het land waar het hout is gekapt en die betrekking heeft op de volgende aangelegenheden:
• rechten tot houtkap binnen in een wettig officieel publicatieblad bekendgemaakte grenzen,
• betalingen voor houtkaprechten en hout, inclusief heffingen in verband met houtkap,
• houtkap, met inbegrip van milieu- en boswetgeving, daarin opgenomen bosbeheer en het behoud van biologische diversiteit indien rechtstreeks verband houdend met de houtkap,
• door houtkap geschonden wettelijke rechten van derden betreffende grondgebruik en grondbezit, alsmede
• handel en douane, voor zover van toepassing op de bosbouwsector.

B:
Status van hout en houtproducten die onder FLEGT en Cites vallen: 
Het hout dat is verwerkt in houtproducten genoemd in de bijlagen II en III bij Verordening (EG) nr. 2173/2005 en die van oorsprong uit de in bijlage I bij die verordening genoemde partnerlanden zijn en die aan die verordening en de bepalingen ter uitvoering daarvan voldoen, wordt voor de toepassing van deze verordening beschouwd als legaal gekapt.
Hout van de in de bijlagen A, B of C bij Verordening (EG) nr. 338/97 opgenomen soorten, dat aan die verordening en de bepalingen ter uitvoering daarvan voldoet, wordt voor de toepassing van deze verordening als legaal gekapt beschouwd.

PRAKTIJK VERSUS THEORIE

En dan nu de praktijk: zagerij X exporteert uit bosconcessie 1.0 een partij Afrormosia welke valt onder Cites bijlage II. De betreffende houtsoort is op de Citeslijst gezet omwille van een exportquota.
Om deze partij te mogen exporteren en importeren moet de exporteur er voor zorgen dat er een exportdocument bij de partij zit in de vorm van een Citesverklaring, afgegeven door lokale autoriteiten. Om deze partij te mogen importeren moet er in Nederland een vergunning afgegeven die wordt aangevraagd bij het RVO. Een papier/documentenriedel waar je doorheen moet. Als alles klopt, allemaal een formaliteit.

Resultaat: het Afrormosia van zagerij X mag Europa binnen volgens de wetgeving EUTR 995-2010 want hout met een Citesverklaring wordt als legaal gezien (zie boven bij B). Er is zelfs geen verder onderzoek (due-dilligence onderzoek) meer noodzakelijk.

Nu gaan we van dezelfde zagerij X uit dezelfde bosconcessie 1.0 Sapeli importeren. Een zeer bekende houtsoort die gewoon kan worden verhandeld en niet op een Citeslijst staat. Nu is het de verplichting van de importeur om na te gaan of we te maken hebben met “legaal hout”.

Stel dat we een auditeur in de arm nemen om dit voor ons te toetsen. Dan moet hij feitelijk nagaan of klopt wat hierboven onder A beschreven staat. Uit de praktijk hebben we de laatste jaren geleerd dat een audit-organisatie zijn werk serieus neemt en een gedegen due-dilligence onderzoek doet. Misschien daarin wel iets te ver gaat? Zo is het best mogelijk dat zij – in het kader van het naleven van de lokaal geldende wetgeving – controleren of al het personeel een geldig arbeidscontract heeft. En stel dat dit, om wat voor reden dan ook, niet het geval is, nou dat is het resultaat due-dilligence onderzoek negatief en mag de Sapeli van deze zagerij niet geïmporteerd worden.

Dus hout uit hetzelfde bos, van dezelfde zagerij, kan in het ene geval wel op de markt gebracht worden onder toepassing van EUTR 995-2010, in het andere geval niet?

WAAR TREK JE DE GRENS?

Waar trek je dan de grens? Wat houd je aan? Wij zijn in een dergelijk geval sterk geneigd om de resultaten van dit specifiek onderdeel van het due-dilligence onderzoek naast ons neer te leggen. Terecht?

Tot het volgend blog!